Estadio Santiago Bernabeu

Eens de aftrap is gegeven, komt er een dof en repetitief geluid in de arena op gang. Een mix van samba en ander beklemmend tromgeroffel. Er wordt gezongen en geapplaudisseerd, zelfs gejuicht bij een doelpunt, maar in geen enkel opzicht is de sfeer te vergelijken met die op pakweg Old Trafford, waar elke tackle van de thuisploeg wordt bejubeld als een sublieme baltoets of met de ambiance in San Siro waar de akoestiek van het stadion het spektakel een bijzondere meerwaarde geeft. De beleving in Bernabeu is totaal anders.

“Door de manier waarop het publiek je omringt en door de architectuur en de historische impact, word je als speler een beetje de adem afgesneden,” zegt Nicolas Anelka die met Real in 1999 de Champions League won. “Al is de sfeer niet altijd uitbundig, ze kan wel vaak intimiderend zijn als het publiek niet achter je staat. Van het ogenblik dat je je op de mat begeeft, weet je dat het publiek over jou zal oordelen en dat mag het ook omdat Bernabeu ook de thuishaven van de supporters is. Bernabeu is heus niet alleen voor de tegenstanders onbehaaglijk, ook wij willen er soms uit vluchten als het publiek niet meewil. Dan is Bernabeu ook voor ons een hel.”