De gele muur

Als we een halfuur voor de aftrap van de match tegen Hamburg onze plaats innemen, vallen onze monden meteen open bij het aanschouwen van de indrukwekkende gele wand. De immense Südtribune met 25.000 fans, allemaal getooid in geel Borussia-shirt. Zonder ‘dauerkarte’, een seizoenkaart met een wachttijd van vijf jaar, kom je er echter niet in. Het is de grootste staantribune van Europa en kan voor Europese wedstrijden in amper één dag worden omgebouwd tot een zittribune met 10.500 plaatsen.

Bij de bouw van het stadion telde de Südtribune ‘slechts’ 10.000 staanplaatsen. In 1997, het jaar dat Dortmund de Champions League wint, is de muur met intussen 25.000 staanplaatsen voltooid: 100 meter lang, 54 meter breed en 40 meter hoog. Stijgingspercentage : 37 procent!

De Zuidtribune is het kloppend hart van het Westfalenstadion. Er heerst ook een ongeschreven wet, die het uitfluiten van de eigen spelers verbiedt. Als de resultaten tegenvallen, uiten de fans hun ongenoegen door zich met de rug naar het veld te keren. Dan is het stil in de Südtribune.

De geelzwarte massa inspireert de ploeg wel tot grootse daden. Dortmund werpt zich in eigen land op als grote uitdager van Bayern München en ook in Europa zijn de Borussen in de jaren negentig nauwelijks af te stoppen. Het Westfalendstadion vibreert, zowel in de Bundesliga als op weekavonden in de Champions League. Wanneer Dortmund in 1997 in de halve finale het Manchester United van Beckham, Cantona, Giggs, Kean en Solskjaer uitschakelt, is het stadion met 48.500 beschikbare plaatsen veel te klein.

Zestien jaar later zien 65.369 toeschouwers hoe Robert Lewandowski haast in zijn eentje Real Madrid vernedert op weg naar de finale in Londen. De Pool maakt drie van de vier doelpunten en stuurt het team van Cristiano Ronaldo met 4-1 en het schaamrood op de wangen terug naar Bernabeu.