Alkmaarderhout , Alkmaar

Aftands maar oergezellig. Nergens zijn de dampen van de braadworsten zo heerlijk. Helaas is ook de geur van de urinoirs nergens zo doordringend. Architecturaal stelt het echt niks voor. ‘Een bundel aangespoeld wrakhout dat met lijm, touw en één enkele spijker is opgetuigd tot iets wat op een stadion moet lijken’, las ik er eens over.  Het voetbal druipt er wel van de groezelige muren. En in de kleedkamer moeten spelers met elkaar op een houten bankje balanceren en vechten om een plaats onder de schaarse douchestraaltjes.

In de lage tribunes zitten de fans met hun neus op het veld.  De Alkmaarderhout is vaak pure intimidatie en een hallucinant decor waartegen spelers en bezoekers lichtjaren terug in de tijd worden gekatapulteerd.

Toch straalt de Hout heel veel menselijke warmte uit. In de veel te kleine perszaal kan je de suiker in de koffie ruiken en de plaatselijke snert –erwtensoep- wapent ons tegen koude, regen en wind.

De capaciteit is inmiddels teruggebracht naar 8000 plaatsen, een fractie van het aantal in de gouden jaren zeventig en tachtig. Toen zaten er voor de toppers tussen het toenmalige AZ’67 en de grote drie - Ajax, Feyenoord en PSV-  25.000 toeschouwers op de tribunes terwijl er officieel maar voor 18.000 man plaats was.


Meer items
Alkmaarderhout , Alkmaar

Alkmaarderhout , Alkmaar

Deel met je vrienden:
Meer items

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x